آسیب دیدگی در ورزش به علل مختلفی می تواند بروز کند. به طور کلی آسیب ها را به تروماتیک و غیر تروماتیک می توان تقسیم کرد.

آسیب دیدگی در ورزش به علل مختلفی می تواند بروز کند. به طور کلی آسیب ها را به تروماتیک و غیر تروماتیک می توان تقسیم کرد. آسیب های تروماتیک به آسیب هایی اطلاق می شود که در آن مکانیسم ضربه وجود دارد. مثل وارد شدن ضربه در رشته های رزمی ، آسیب بر اثر برخورد تکل در فوتبال یا آسیب دیدگی بر اثر افتادن ضربه. آسیب های غیر تروماتیک آسیب هایی هستند که در آن مکانیسم ضربه وجود ندارد.

این گونه از آسیب ها حین حرکت ناگهانی مثل خم شدن یا چرخش ناگهانی ، بلند کردن نامناسب وزنه ، فرود نامناسب یا به تدریج به مرور زمان و با اعمال آسیب های کوچک ( بروز آسیب های ستون فقرات به علت وضعیت نامناسب نشستن یا آسیب زانو حین دویدن یا دوچرخه سواری یا آسیب شانه حین شنا ) بروز می کند.

برخی عوامل می توانند احتمال آسیب دیدگی را افزایش دهند :

مشکلات بیومکانیکی ، بیماری های متابولیک ، تغذیه نامناسب ، استراحت ناکافی ، لوازم و تجهیزات نامناسب ، تکنیک ناصحیح ، سن و جنسیت.
مشکلات بیومکانیکی: منظور از مشکلات بیومکانیکی حالتی است که وضعیت مکانیکی طبیعی بدن تغییر کرده باشد. در این صورت به علت اختلال در انتقال نیرو ، فعالیت عضلات و ثبات بدن احتمال آسیب دیدگی افزایش می یابد. از این جمله می توان به تغییر قوس کف پا ، حالت پا پرانتزی یا ضرب دری ، انحراف کشکک رو به خارج ، چرخش بیش از حد ران ها به داخل و تغییرات قوس ستون فقرات اشاره کرد.
لوازم و تجهیزات نامناسب: استفاده از کفش نامناسب ، دویدن روی پیست نامناسب ، تمرین با وسایل تمرینی که در طراحی آن ها به اصول ارگونومیک و بیومکانیک توجه نشده باشد می تواند احتمال آسیب دیدگی را افزایش دهد.